" Κολλητοί " (Διαχρονικό)

Οι άνδρες της οικογένειάς μου κατηγορηματικά με ενημέρωσαν ότι δεν υπάρχουν ανδρικές λυκοφιλίες. Προσπαθώντας  λοιπόν να βρώ, στην ιστορία αντίστοιχα γυναικεία ζευγάρια φίλων σαν του Δάμωνα και του Φιντία, του Αχιλλέα και του Πάτροκλου ή του Αλέξανδρου και του Ηφαιστείωνα  πραγματικά δεν  βρήκα.  Μήπως είναι η γυναικεία ζήλια  εκείνη που περιέβαλε τις ανδρικές συγκεκριμένες φιλίες με ρόζ πέπλο μη δυνάμενη να ανταποκριθεί  και να υπερασπιστεί  ισότιμα  και ισάξια την γυναικεία φιλία ανά τους αιώνες? 

Ο αρχαίος Ελληνικός κανόνας της φιλίας σχετιζόταν  αποκλειστικά με τον ανδρικό θεσμό. Η γυναίκα δεν ήταν μέρος αυτής της φιλίας και δεν είχε σχέση με την έννοια της φιλίας. Κάπου ο Πλάτωνας είχε πει ότι η ισότητα δημιουργεί την φιλία. Ο Πλάτωνας βέβαια δεν εννοούσε τον Δον Κιχώτη και τον Σάντσο Πάντσο αλλά έπεσε «μέσα» για άλλη μια φορά… Ακόμη και αν οι ιδανικές ανδρικές φιλίες της αρχαιότητας παρεξηγήθηκαν δεν παύουν να αποτελούν υπόδειγμα αυτοδιάθεσης έως  αυτοθυσίας μεταξύ δύο  ομόφυλων (ανδρών) που συνεχίστηκαν και στις  μέρες μας ανάμεσα σε μια παρτίδα  τάβλι, πόκερ,  στο καφενείο… η αυτοδιάθεση  ξεκινάει από το τάβλι και η αυτοθυσία τελειώνει στο πόκερ και τον «Θανάση» ή στο πισωγύρισμα για τα μάτια μιας όμορφης στο μπάρ...

 
Οι «κολλητοί»  πλέον έχουν πετάξει από πάνω τους τις ενοχές μιας οικειότητας που θα  μπορούσε και να παρεξηγηθεί, δηλώνουν ανοικτά και το δείχνουν ότι απολαμβάνουν την φιλία και την  σχέση με τους ομόφυλούς τους. Στην αναζήτηση  κουμπάρου, υπέρτατο αξίωμα στην πυραμίδα της φιλίας, τοποθετούν τον «κολλητό»  από το στρατό, από τα σχολικά κυρίως χρόνια και αυτά που τους συνέδεσαν σε χρονικές στιγμές καζούρας και χαβαλεδιάσματος… 

Όσο πιο πολλές καφρίλες κάνανε μαζί, τόσο πιο φίλοι είναι… και οι στιγμές αυτές αναπαράγονται ξανά και ξανά σαν παλιό μαγνητόφωνο με κάθε καινούρια σύντροφο ή καμαρώνοντας  νοσταλγικά   στα παιδιά τους. Στην πορεία κάποια πράγματα  τα αλλάζουν, κατά πώς τους συμφέρει, αλλά η ουσία είναι μία.. η ανδρική φιλία καλά κρατεί και κάνει όλες εμάς να ζηλεύουμε…
 

Σύμφωνα  με αμερικάνους κοινωνιολόγους, το «κολλητηλίκι» των ανδρών  είναι ένα σύνδρομο σύγχρονης άμυνας στην φεμινιστική αντίδραση των γυναικών   …που συνεχίζουν τρομάρα τους…

«Παρατηρείται  μια δημογραφική επανάσταση…. επειδή οι άνδρες δεν αισθάνονται πίεση να παντρευτούν ή να αποκτήσουν παιδιά. Είναι σαν να αρνούνται να ωριμάσουν» … όχι βέβαια ότι περιμέναμε τον περισπούδαστο  Dr Κίμελ του πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης να μας το πει…  το ξέραμε και από αυτό που έχουμε και «λουζόμαστε» στο σπίτι μας, αλλά και μόνο δυο επεισόδια από τα Φιλαράκια να παρακολουθήσουμε  είναι αρκετό για να βγάλουμε τα συμπεράσματά μας. 

Κυρίες μου, οι «κολλητοί», μας κλέβουν τους άνδρες… τους πάνε στο γήπεδο,  στο ψάρεμα, στο πόκερ, στο μπάρ χωρίς εμάς και το κυριότερο περνάνε καλύτερα μαζί τους…. Το ότι περνάμε και εμείς καλά με τις φίλες μας ουδόλως μας απασχολεί… Οι αντίζηλοι (όταν είσαι ερωτευμένη) δεν είναι μόνο η μπάλα ή η   μαμά..  είναι και «οι κολλητοί» και  δεν την γλυτώνεις με μία μόνο φορά την εβδομάδα, κάθε Κυριακή μεσημεράκι προς το απόγευμα…

 
Πως ξεχωρίζεις τον «οχτρό».

 
 1. Όταν αρχίζουν τα επίθετα μεταξύ τους που έχουν σχέση με γενετήσιες καταστάσεις  μαλ….ας, αρχ…ι κλπ σηκώστε τις κεραίες σας… όταν αρχίσουν και τα ρήματα  fuck you ρε μαλά..α … έχετε χάσει την κατάσταση από τα χέρια σας. Αν αναφερθεί δε και η μαμά-μητέρα-μάννα  σε κάποια φάση και δεν ανάψουν τα αίματα τότε μιλάμε για φιλία που θα δέσει σίγουρα  με κάποιο κουμπαριό.  

 
2.  Όταν η δικαιολογία του φίλου τους «ήμασταν μαζί»  εμπεριέχει τόνο συνωμοσίας.

 
3. Όταν η μαμά του καλού  σας δείχνει ιδιαίτερη συμπάθεια στον κολλητό και βγάζει το μπρίκι να κάνει καφέ χωρίς να πάρει παραγγελία. 

 
4. Όταν η «αγάπη» σας, o «σύντροφος» ή το «στεφάνι» σας –αναλόγως με το πόσο μακριά από την εκκλησία είσαστε- του δανείζει το αυτοκίνητό του για Σαββατοκύριακο επειδή   του πήρανε τις πινακίδες. 

 
5.Οταν σηκώνεται νωρίς το πρωί της Κυριακής  για να δώσει στον φίλο του συμβουλές πάσης φύσεως… πως δολώνεται η μπετονιά, πώς να κάνει blog στο internet, πώς να ταίσει τις αγελαδίτσες στο Farmville, τι να γράψει στην αγωγή κατά της πρώην που ζητάει και τα παντελόνια του…

 
Και τώρα που τον «έκοψες» τι μπορείς να κάνεις? Τίποτα.....κάτσε στα αυγά σου… ή για όσους βλέπουν Dr House κάνεις συνεννόηση δικού του στυλ, με την γκόμενα του κολλητού…. απίστευτο επεισόδιο… 

 
Η ανδρική φιλία  είναι γεγονός και  υμνήθηκε από την έβδομη τέχνη  σαν κάτι το ιερό… Από τις αστυνομικές ταινίες όπου ο  «μάτσο» είχε και τον σύντροφο-φίλο-συνεργάτη που πάντα κάτι παθαίνει και τρέχει  μετά να εκδικηθεί ή να βοηθήσει. Εκείνη όμως που υπήρξε  ύμνος στην ανδρική φιλία  υπήρξε «Η άγρια Συμμορία» του Sam Peckinpah,  ύμνος σε μορφή western από wild guys που  πεθαίνουν δίκαια ή άδικα ή για κάποιο μεγάλο ή μικρό σκοπό, πεθαίνουν για τον εαυτό τους, για τον σύντροφό τους, για να παραμείνουν αξιοπρεπείς, πιστοί στο δεσμό της συμμορίας τους και στην ιδεολογία τους ότι «δεν παρατάμε κανένα δικό μας». Σκηνή  παντοδύναμη, που δεν μπορεί να περιγράφει με λόγια και ταινία που είχε προηγηθεί χρονικά  της «Brokeback Mountain» … που  μας έδωσε άλλοθι όλες εμάς να είμαστε καχύποπτες…. και ζηλιάρες… διότι πλέον δεν ζηλεύουμε τις δίμετρες ξανθιές αλλά και τους μάτσο μπόις με  tatoo  άγκυρα στο μπράτσο  και δικέφαλους που σπάνε καρύδια…

 
Γιατί τότε μια ανδρική φιλία να σβήσει?  Η φιλία και το φιλί είναι της ίδιας ρίζας αλλά άλλο τόσο είναι και το φιλί του Ιούδα…

 
 Ένας φίλος  εξηγεί…

 
 «Άλλος έπεσε με τα μούτρα στη δουλειά. Άλλος δόθηκε ψυχή τε και σώματι στη γυναίκα και στο στεγαστικό. Κάποιοι ψάχνονται ακόμα. Βάλε και κάτι επικείμενους αρραβώνες, συμβιώσεις, μετακομίσεις, κατατακτήριες, ΑΣΕΠ, μεταπτυχιακά, στρατιωτικές θητείες, μεταθέσεις, αποσπάσεις και της Παναγιάς τα μάτια.. χαθήκαμε…» Αν χάσουμε παλιούς φίλους για χρόνια, είναι λάθος να νομίζουμε ότι είναι σαν να μην χαθήκαμε ποτέ. Αυτό που μας ενώνει είναι οι κοινές αναμνήσεις αλλά όχι πλέον η φιλία….

Ο κυριότερος λόγος όμως που χάνονται φιλίες είναι ένας… αυτός που σέρνει το γνωστό υπερωκεάνιο στην στεριά… «Η γυναίκα δεν μπορεί να γνωρίσει φιλία. Γνωρίζει μόνο τον έρωτα», υποστήριζε ο «κακοποιημένος» από το ασθενές φύλο Γερμανός φιλόσοφος Φρίντριχ Νίτσε. Ο Βασίλης Καρράς όμως το είπε καλύτερα….. «Συγγνώμη φίλε, για ένα πάθος, που τη φιλία μας έκανα λάθος….» 

Από τότε που η τεστοστερόνη ντοπάρει τον εγκέφαλο των ανδρών (σε απίστευτες στιγμές) η φύση πολύ δύσκολα μπορεί να ελέγξει τις ορμές και τις σκέψεις ..Οι «κουρντισμένοι» λοιπόν εκείνες τις στιγμές είναι πολύ δύσκολο να ξεχωρίσουν το πάνω-κάτω, το αριστερά-δεξιά… Ξεχνάνε την μάνα τους , την ποδοπατάνε σύμφωνα με το δημοτικό τραγούδι , τον φίλο… όμως τον προδίδουν… «Δεν ξέρω τι έγινε…» είναι η σύνηθες δικαιολογία μετά από το μεθύσι ή «ξέρω τι έγινε…αλλά γαμώτο δεν μπόρεσα  να το ελέγξω»… και τι είναι αυτό που μπορείς να ελέγξεις κύριε? Τόσες γκόμενες υπάρχουν του «κολλητού» σου βρήκες?  Και η δικαιολογία δεν έφταιγα εγώ αλλού να την πείς… αυτή σου κατσικώθηκε  στο μυαλό αλλά τα δικά σου χέρια δούλεψαν… και η εγκράτεια? Λέξη άγνωστη σε βουρλισμένους, και αν ο φίλος δεν έχει γυναίκα αξιόλογη για να την πέσει και αυτός, τότε η φιλία τελειώνει με ένα μπουνίδι ξεγυρισμένο συνήθως παρουσία μαρτύρων,  γιατί πώς αλλιώς θα έχουνε άλλοθι ότι υπερασπίστηκαν  την τιμή τους????... το κέρατο είναι βαρύ… και αλοίμονο σε αυτόν που το σηκώνει...

Εδώ οι απόψεις διίστανται..άλλοι υποστηρίζουν ότι χωρίς εμπιστοσύνη η φιλία γίνεται συντρίμμια και ότι ένας φίλος που μας προδώσει δεν είναι πραγματικός φίλος. Άλλοι πιστεύουν ότι η φιλία δεν είναι μόνο εμπιστοσύνη αλλά και η βεβαιότητα της επιείκειας. Αλλιώς κρίνουμε έναν φίλο που παραστρατεί (έστω και αν μας πήδηξε την γυναίκα) και αλλιώς έναν γνωστό… εξαρτάται από το πόσο  άκαμπτοι είναι,   εγώ θα προσθέσω και από πού κατάγονται κάποιοι  (ας με συγχωρέσουν οι ορεσίβιοι δεν έχουν καμιά σχέση με αυτούς που είναι από λιμάνι) και αυτό θα πρέπει να το έχουν καλά υπόψη τους αυτοί που πάνε να κάνουν την κουτσουκέλα τους… Ο ορεσίβιος μπορεί να βγάλει μαχαίρι, αλλά ο λιμανίσιος μπορεί να σε κεράσει και καμιά μπύρα…

 
Οι frenemies  όρος ευρέως γνωστός στο εξωτερικό από τις λέξεις φίλος και εχθρός (friend και enemy) δεν είναι τίποτα άλλο από εχθροί μεταμφιεσμένοι σε φίλους. Η πραγματική φιλία χτίζεται όμως δίχως ανταλλάγματα και συμφέρον… όλοι αυτοί που αποκαλούνται «φίλοι» στην πραγματικότητα δεν είναι παρά μόνο γνωστοί… όταν  ο Αλκιβιάδης είπε στον Σωκράτη ότι είχε δύο επιστήθιους φίλους, τότε ο φιλόσοφος τον ρώτησε «κι αν σου ζητήσουν το ίδιο πράγμα, ποιόν από τους δυο θα ικανοποιήσεις?» λέγοντας του με τον γνωστό του τρόπο, ότι μπορούμε να έχουμε μόνο ένα φίλο… Τώρα που ο χρόνος όλων μας είναι ήδη υποθηκευμένος με παντός είδους ασχολίες και η δυνατότητα να αφιερώσουμε χρόνο στους φίλους στενεύει, τα αποθέματα ενέργειας πρέπει να μοιράζονται σε ολιγάριθμους φίλους, αν θέλουμε, να διατηρήσουμε την σχέση μαζί τους. 

 
Υπάρχουν κάποιοι κανόνες, ειδικά για άνδρες, για την διατήρηση της φιλίας τους,  με δεδομένο ότι ο ανδρικός εγκέφαλος εξελίχθηκε διαφορετικά από τον γυναικείο σε ικανότητες και ταλέντα. Οι πρωτόγονοι άνδρες έπρεπε να αναπτύξουν συγκεκριμένες περιοχές του εγκεφάλου όπως την αίσθηση προσανατολισμού για το κυνήγι ή την ικανότητα σκόπευσης αφήνοντας στην άκρη την ευαισθησία στις συναισθηματικές ανάγκες των άλλων, κυρίως στις διαπροσωπικές σχέσεις. 

Ακούγεται σεξιστικό αλλά, οι λόγοι για τους οποίους τις πιο πολλές φορές  οι άνδρες μαλώνουν, είναι εδώ και αιώνες οι ίδιοι και ίδιοι…. διαβάστε τι έγραψαν…..

 
1.Οράτιος. "Εάν θέλει ο φίλος σου να μην αντιληφθεί την καμπούρα σου μην κοιτάς τις κρεατοελιές του." Την κριτική στην άκρη της γλώσσας την έχουν...δεν κοιτούν τα χάλια τους...

 
2.Arnold Glasgow . "Ζήσε έτσι ώστε οι φίλοι σου να μπορέσουν να σε υπερασπιστούν, αλλά να μην χρειαστεί ποτέ να το κάνουν." Μην ζητήσεις σε παρακαλώ πολύ να έρθω μάρτυρας στο διαζύγιο με την γυναίκα σου...πολύ την πήγαινα...

 
3.Elbert Hubbard. "Φίλος είναι εκείνος που ξέρει τα πάντα για σένα και εξακολουθεί να σε συμπαθεί." ....εεεε όχι και όλα, κρατάω και κάποια για τον εαυτό μου....

 
4.Woody Allen. "To σέξ είναι θαυμάσιο ανάμεσα σε μια γυναίκα και σε έναν άνδρα αρκεί να βρίσκεσαι στην μέση." Αυτός ο πόρνος  μπορεί να λέει ότι θέλει,  φίλους δεν μου φαίνεται ότι έχει και πολλούς… λοιπόν αρκεί να μην βρίσκεστε ποτέ στην μέση… η μέση ανάμεσα στην γυναίκα του φίλου σου και αυτόν, είναι περίεργο αίσθημα…

 
5.Αρχαίο ρητό "Ο φίλος τον φίλο εν πόνοις γιγνώσκει".Ο φίλος στις λυπητερές φαίνεται… και δεν εννοώ τους λογαριασμούς...

 
6.Σασά Γκιτρί "Να βρείς ένα πραγματικό φίλο για να μοιραστείς μαζί του τον εγωισμό σου!" Δύο μαζί σε ένα καλάμι δεν χωράνε...κάποιος πρέπει να κατέβει...

 
7.ΕΓΩ Σεβόμαστε τις απόψεις τους, δεν διαφωνούμε συνέχειααααααα  κάνοντας τους ξερόλες, προσέχουμε πως επικοινωνούμε μαζί τους  όταν παρευρίσκονται και άλλοι μπροστά – η επικοινωνία δεν είναι η ίδια όταν  βρισκόμαστε μόνοι μαζί τους- τους αφήνουμε να μας επισημάνουν τα λάθη μας χωρίς να θυμώνουμε και σιωπούμε όταν έχουν δίκαιο, παραδεχόμενοι ότι σφάλλαμε. Πόσο δύσκολο μπορεί να είναι για έναν άνδρα αυτό… καλύτερα να του πεις να ανεβεί στο Έβερεστ…

 
8.Λαική και σοφή παροιμία. "Αγαπάμε τον φίλο μας με τα ελαττώματά του." Την αυστηρότητα την κρατάμε για τον εαυτό μας…. προσθέτω ότι και ο ανταγωνισμός να είναι με τον εαυτό μας και όχι με τον κολλητό μας.

 
Η φιλία είναι από τα σημαντικά πράγματα της ζωής και αν όλοι επικεντρώνονταν σε αυτά  με μεγαλύτερη διάθεση, θα υπήρχε έλλειψη ψαροκάλαμων. Δεν πρέπει να παίρνουμε τίποτα στα σοβαρά γιατί η ίδια η ζωή μας δίνει ανεπαρκή δεδομένα για να βγάλουμε σωστά  συμπεράσματα. Εδώ δεν ξέρουμε τι να κάνουμε και πώς να φερθούμε σε αυτήν την σύντομη ζωή και εξαντλούμε όλη την αυστηρότητά μας στους ανθρώπους μας –κρατώντας μούτρα για βλακείες- γιατί πιστεύουμε-ελπίζουμε ότι θα ζήσουμε αιώνια…  εκτός αν θέλει κάποιος να περιπλανιέται  στην ζωή σαν ένας απλός και μόνο cowboy.. Λούκυ Λούκ  ξεκόλα….

 
"Η ζωή μπορεί να μην είναι το πάρτυ που ελπίζαμε, αλλά μιας και ήρθαμε ας χορέψουμε…" (ΓΚΡΑΦΙΤΙ)

 
Let's rock!!!

Ξανθίππη

ΥΓ. για την Γυναικεία λυκοφιλία – πολλά omg και lol αλλά και ένα rofl !!! --> δείτε εδώ...