ΟΙ ΜΥΡΩΔΙΕΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ

Πάντα πίστευα ότι η μυρωδιά έχει γεύση. Προσπαθώντας να θυμηθώ την πρώτη «γεύση», αυτή που μου ήρθε πρώτη στο μυαλό, ήταν το στήθος την μητέρας μου. Πολύ αργότερα μεγαλώνοντας κατάλαβα ότι ήταν μοναδική.

Από τότε ο κόσμος μου ήταν όλο μυρωδιές. Όταν ήθελα να ανατρέξω σε γεγονότα παρέπεμπα τον εαυτό μου σε μυρωδιές που αναδυόντουσαν από το περιβάλλον. Κάπως έτσι λοιπόν θυμάμαι τα καλοκαίρια μου στην Κρήτη από την μυρωδιά του ιωδίου που ανέβλυζε από το χοντρό αλάτι στο βράχο. Τις βόλτες μου στο βουνό της Ξάνθης από το βρεγμένο ρετσίνι των πεύκων. Την ώρα του φαγητού από το τηγανισμένο λάδι που τσιτσίριζε περιμένοντας τις ψιλοκομμένες μελιτζάνες. Το Πάσχα στο χωριό από την μυρωδιά της μαγειρίτσας που έβγαινε από τα παράθυρα το απόγευμα πριν την ανάσταση . Την τσίκνα από τα κάρβουνα την επόμενη μέρα.

Οι μυρωδιές γίνονταν «γεύση» και η «γεύση» συναισθήματα. Κάποιες φορές που φιλούσα τα γυιούς μου, κάπου ανάμεσα στα μούσια των τριών ημερών, μου ερχόταν κατά νού σαν flash η μωρουδιακή επιδερμίδα τους. Αργότερα κατάλαβα ότι όλα αυτά τα ανδρικά προιόντα που κυκλοφορούν παραπέμπουν σε μωρουδιακές μυρωδιές παγιδεύοντας έτσι το γυναικείο ένστικτο. Αν υπήρχε δε και μυρωδιά που θα θωράκιζε την τεστοστερόνη, θα ήταν σίγουρο πρώτο σε πωλήσεις. Όσο για το άρωμα γυναίκας, τι να πώ…σεναριογράφοι, συγγραφείς, τραγουδοποιοί, έχει χιλιοεκθειαστεί.

Πάντα πίστευα ότι ερωτευόμαστε έναν άνθρωπο από την μυρωδιά του. Κάποιοι το λένε αύρα, αλλά τα μάτια μάς ξεγελούν πολλές φορές, η μύτη ποτέ! Αναρωτηθείτε πόσες φορές υποκύψατε στον άνθρωπο που σας πρόδωσε, όταν για χιλιοστή φορά είπατε στον εαυτό σας..ποτέ ξανά..μόνο και μόνο όταν τον ξαναείδατε από απόσταση 20εκατοστών… Στις ανθρώπινες σχέσεις η απόσταση των 20 εκατοστών είναι η απόσταση ασφαλείας. Ποτέ μην την παραβγείτε αν δεν θέλετε.

Το ψέμμα έχει μυρωδιά.. Ο ιδρώτας σε κλάσμα δευτερολέπτου μυρίζει.. Ο έρωτας έχει μυρωδιά…αναβλύζει άρωμα λουλουδιών , η αγάπη έχει μυρωδιά, μαζί με αυτήν εκπέμπει και ένα ζεστό αεράκι που ανεβάζει την θερμοκρασία ..θυμηθείτε την τελευταία φορά που αγκαλιάσατε τον δικό σας άνθρωπο , αεράκι από λιβανέζικη έρημο…

Είναι τόσο εύκολο να πετύχεις τελικά αυτό που θέλεις. Ντύνεις την στιγμή με την κατάλληλη μυρωδιά και ως εκ θαύματος τρέχουν όλα σαν ρολόι.. Η όσφρηση με την γεύση και την όραση, συγκοινωνούντα δοχεία, με ένα μόνο σκοπό, την κατάκτηση. Δεν σας κάνει εντύπωση που ξαφνικά γεμίσαμε το σπίτι μας με συνταγές? Ο Σέφ έγινε ο νέος Στάρ που μπαίνει στο σπίτι μας και μας μαθαίνει ότι η κατάκτηση πετυχαίνεται με την προετοιμασία και η αποπλάνηση αρχίζει εκεί που τελειώνει η όσφρηση…

Κάπως έτσι είμαι σίγουρη ότι ο έρωτας της Μέρκελ με του Σαρκοζί, πέρασε μέσα από φρεσκοψημμένα γαλλικά κρουασάν και σκαλοπίνια με άσπρη τρούφα από την Alba Ιταλίας. Έχετε δεί πώς τον κοιτάζει? Και ο Σαρκοζί περνώντας από την Θεσσαλονίκη δεν είμαι σίγουρη ότι δοκίμασε μπακαλιαράκια στην λαδόκολλα αλλά την θεσσαλονικιώτικη μπουγάτσα αναμφισβήτητα.

Μήπως να φωνάζαμε όλο το Ευρωπαικό Συμβούλιο σε ένα γεύμα με θέα το Αιγαίο, εκεί που σκάει το κύμα, πάνω στην άμμο και στις ψάθινες καρέκλες, με ψιλό τηγανιτό ψαράκι, κρητικούς ντάκους και λάδι καλαματιανό, ντομάτα ευωδιαστή, χτυπητή Μυκόνου και λαδοτύρι Ζακύνθου? Αποπλάνηση με άρωμα Ελλάδος…